Treat Earlier Trial

Tijdelijke behandeling vóórdat patiënten reuma krijgen geeft blijvende vermindering ziektelast

Een van de onderzoeken van de afdeling reumatologie[KD(1]  is de Treat Earlier Trial. Hieraan doen 236 mensen mee met gewrichtsklachten en gewrichtsontstekingen die aan de buitenkant van het lichaam niet waarneembaar zijn, maar wel zichtbaar op de MRI. Tot nu toe werd behandeling altijd pas gestart nadat de diagnose reumatoïde artritis, ofwel gewrichtsreuma, was gesteld. Vaak is de ziekte dan al chronisch geworden en hebben mensen jaren lang behandeling nodig. Door methotrexaat, een veel gebruikt reumamedicijn, tijdelijk aan patiënten te geven met gewrichtsklachten en een hoog risico op reuma, hoopten we reuma te voorkomen, of de ziektelast te verminderen.

De eerste resultaten van dit onderzoek zijn inmiddels bekend. Door methotrexaat tijdelijk in de ‘pre-reumafase’ voor te schrijven, hebben patiënten langdurig minder pijn, fysieke beperkingen en belemmeringen op werk. Ook waren er op MRI-scans minder gewrichtsontstekingen te zien door de behandeling. De Treat Earlier trial is het eerste onderzoek ter wereld dat heeft gekeken naar de voordelen van deze vroege behandeling op de klachten van patiënten zelf. Daarmee stellen we klachten en belemmeringen in het dagelijks leven van patiënten zelf centraal. De uitkomsten van het onderzoek zijn bekend gemaakt aan wetenschappers wereldwijd in een artikel in The Lancet.

Het voorkomen van gewrichtsreuma door de vervroegde behandeling lukte helaas nog niet. Wel werd de diagnose door de behandeling uitgesteld. Ondanks dat reuma niet voorkomen werd, is dit wel een mooie stap richting het verminderen van de ziektelast voor deze patiëntengroep. Ook hadden de mensen die reuma kregen na een vroege behandeling op het moment van de diagnose minder ontsteking dan de mensen die placebo kregen. De deelnemers worden tot 5 jaar vervolgd om uit te zoeken of het ziektebeloop milder of korter is.

Om volledige preventie te bereiken is het in de toekomst nodig om de moleculaire processen die verantwoordelijk zijn voor de chronische aard van deze ziekte beter te begrijpen.

Dit onderzoek wordt uitgevoerd in een unieke samenwerking met alle reumatologen in de Medical Delta regio en daarbuiten, van Zeeland tot Haarlem.

[KD(1]Tegenwoordige tijd nu, omdat de observationele verlenging nog loopt, maar als je helemaal apart wil wat we hebben bereikt en waar we mee bezig zijn is dit minder logisch misschien.

Wat hebben we al bereikt?

Sneldiagnose bij inlooppoli

De inlooppoli in het LUMC is een samenwerking met huisartsen uit de Leidse regio, met als doelstelling gewrichtsontstekingen nog eerder te kunnen detecteren. Huisartsen kunnen gewrichtsontstekingen vaak lastig in een vroeg stadium vaststellen. Op de inlooppoli kan door een reumatoloog laagdrempelig worden vastgesteld of het vermoeden van de huisarts correct is.

Vroege detectie reuma

Zeker nu we weten dat tijdelijke behandeling kan helpen voor mensen met een hoog risico op reuma, is het extra belangrijk om goed te kunnen voorspellen wie er reuma zal krijgen. Samen met radiologen ontdekten we al dat gewrichtsontstekingen die uitwendig niet waarneembaar zijn maar wel zichtbaar op MRI-scans (subklinische ontstekingen) een voorbode kunnen zijn van reuma. Echter  MRI scans duren lang en hebben traditioneel contrastmiddel nodig en zijn daardoor duur. Om te toegankelijkheid van screening op subklinische ontsteking met MRI te verbeteren is een nieuw MRI protocol ontwikkeld te dat kort duurt (scan tijd 5 minuten) en waarvoor geen contrast vloeistof nodig is, maar die wel even nauwkeurige resultaten oplevert. We doen kosteneffectiviteit studies naar deze MRI scan, onder andere vergelijking met echo, wat nu vaker gebruikt wordt maar wat een stuk minder gevoelig is om ontsteking vroeg te ontdekken. Zo hopen we eraan bij te dragen   aan een doelmatige vroege herkenning van reuma.

Naast het hebben van klachten en afwijkingen op de MRI kunnen uitslagen van bloedtesten ook behulpzaam zijn in de vroege herkenning. Bepaalde antistoffen in het bloed komen vaker voor bij mensen met reuma. Het is echter niet zo dat iedereen met zulke antistoffen altijd reuma zal krijgen. Ook heeft de helft van de mensen die reuma krijgt nooit van deze antistoffen in het bloed. Kortom een combinatie van allerlei soorten gegevens is nodig om het risico op reuma zo goed mogelijk te kunnen voorspellen. Op dit moment is deze voorspelling niet optimaal en in de toekomst zijn nieuwe studies nodig om dit te verbeteren. Onze toekomstdroom is om reuma in de toekomst te kunnen voorkomen met precisie preventie, dat betekent het juiste middel op het juiste moment in de juiste persoon te geven. Daar is nog veel werk voor nodig.

Reuma  kenmerkt zich door chronische ontstekingen in een of meerdere gewrichten, meestal in de handen en voeten. Hierdoor kunnen de gewrichten ernstig beschadigd raken. De ziekte is vaak al onderhuids in de gewrichten aanwezig, voordat de symptomen, zoals pijn in of zwelling van de gewrichten, merkbaar zijn. Reuma is een auto-immuunziekte, waarbij de reacties van de afweercellen tegen het eigen lichaam gericht zijn. Hoe dit precies ontstaat, is nog niet bekend. Reumatoïde artritis is een chronische aandoening die zonder behandeling blijft verergeren. Hoe eerder er ingegrepen wordt in het proces, des te groter is de positieve impact op het ziekteverloop en dus een minimalisering van de klachten.

Voordat er ontstekingsremmende middelen en pijnstillers voorhanden waren, kregen de slachtoffers vaak kenmerkende vergroeiingen, ’reumahanden’. Die komen nu bijna niet meer voor, door de opkomst van goede ontstekingsremmende medicijnen. Ook zijn er goede pijnstillers, die ook vaak een ontstekingsremmende werking hebben. Mensen met reumatoïde artritis blijven met de huidige methode echter wel tientallen jaren van hun leven afhankelijk van deze behandelingen.